سراب بی طرفی

یادم هست بنده خدا مونده بود که من چی دارم میگم ولی به یاد ندارم آخرش چطور جوابم رو داد. هنوز مدرسه نمیرفتم و یقینا از نور و ساختار چشم و زاویه و وسعت دید و خیلی چیزهای دیگه هم سر در نمیاوردم. فقط محو زیبایی طبیعت اطراف جاده ای بودم که هر آخر هفته ما رو میرسوند به خونه مادرجون. میخواستم بدونم بقیه هم خوشه های تازه سرزده برنج و لونه های وسط شاخه های درخت ها رو همونجور که من میبینم میبینند یا نه!

دیشب وقتی نظر یکی از مخاطب های بی بی سی رو میخوندم که نوشته بود "نذارید فکر کنم شما هر چی دوست دارید رو پوشش میدید" یاد این خاطره افتادم. خنده م گرفت. هم به خاطر اینکه روزی اون سوال ساده و پیش پا افتاده رو داشتم و توقع دید یکسان افراد در حالی که دید دو تا چشم یک فرد هم برابر نیست، و هم تهدید این بنده خدا که خدای نکرده تازه ممکنه یک چنین فکری در مورد بی بی سی بکنه. البته اصلا خنده نداره، کلی هم جا برای گریه داره (گفتم خنده م گرفت ولی نخندیدم که!).

+
قاطع ترین جمله ای که از استاد ش ... سر کلاس تحلیل خبر یادم هست این بود : " خاطرتون جمع! هیچ رسانه ای در هیچ کجای دنیا بی طرف نیست. "